ՈՒսումնական տարին որոշ բուհերում մեկնարկեց ուսման վարձավճարների բարձրացմամբ: Երևանի պետական համալսարանի աշխարհագրության և երկրաբանության ֆակուլտետի դեկան ՄԱՐԱՏ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆԻ կարծիքով` վարձավճարների հարցը շահարկվեց` քաղաքական դիվիդենդներ ձեռք բերելու համար:
«ՈՒսման վարձերի թանկացումը ոչ թե կամայականություն էր, ոչ թե բուհի ռեկտորատի ոչ հաշվենկատ մոտեցումն էր, այլ հարկադրված քայլ: Հնարավոր չէ այս ցածր վարձավճարներով ապահովել բուհի զարգացումը, ժամանակակից կրթությունը: Դա նաև որոշ մարդկանց կողմից ԵՊՀ-ի ղեկավարության, դասախոսական կազմին վարկաբեկելու փորձ էր: ՈՒսման վարձերը բարձրացվել են հնարավորինս փոքր չափով. աշխարհագրության և երկրաբանության ֆակուլտետում այն դարձել է 400 հազար դրամ, նախկինում 300 հազար էր: Սա այն նվազագույն գումարն է, որն անհրաժեշտ է ուսումնական գործընթացը փոքր-ինչ բարելավելու համար: ՈՒսման վարձի բարձրացման խնդիրը տարիներ շարունակ քննարկվել է ԵՊՀ-ի գիտական խորհրդում, և միայն 2013 թ ապրիլին կայացած նիստում որոշվեց 2013-2014 ուսումնական տարում առաջին կուրսեցիների համար սահմանել նոր ուսման վարձավճար: Ես երկար տարիներ է, ինչ աշխատում եմ համալսարանում, երկար տարիներ ֆակուլտետի դեկան եմ, և Երևանի պետական համալսարանում չի եղել դեպք, որ սովորող ուսանողը դուրս մնա համալսարանից ուսման վարձի պատճառով: ԵՊՀ-ից դուրս են մնացել չսովորելու և դրան զուգընթաց ուսման վարձը չվճարելու պատճառով: Ես սեպտեմբերի 2-ին հանդիպում ունեցա մեր ֆակուլտետի առաջին կուրսեցիների հետ: Զրուցեցի, ներկայացրի համալսարանը, ֆակուլտետը և հարցրի, թե նրանցից յուրաքանչյուրն ինչ խնդիրներ ունի ուսման վարձերի հետ կապված, մենք պատրաստ ենք ընդառաջելու, գտնելու լուծումներ, որպեսզի սովորելու ցանկություն ունեցող երեխան խոչընդոտներ չունենա: Եվ պատկերացրեք` ոչ ոք որևէ հարցադրում չարեց: Մինչդեռ, մի քանի հոգի փողոցներում գոռում էր` դասադուլ: Իհարկե, նրանց կոչերն անարձագանք մնացին, և ոչ թե նրա համար, որ մենք արգելեցինք, այլ չկար նման հասարակական պահանջ: ՈՒսանողները, որ դիմել են սովորելու համար, պայմանագիր են ստորագրել մինչև բուհ ընդունվելը, գիտեին` ինչքան ուսման վարձ պետք է վճարեն և որտեղ են սովորելու ու ինչ պայմաններում: Ցավոք, մեր երկրում նման քայլեր վերջին շրջանում հաճախակի են կատարվում, որոնք, բարեբախտաբար, անհաջողության են մատնվում: Ես ունեմ խնդիրներ, երկրի տնտեսության զարգացմանն առնչվող հարցեր մեր կառավարությանը, սակայն դա չի նշանակում, որ տեղին անտեղի պետք է առիթն օգտագործեն մարդկանց փողոց հանելու, ուսանողներին դասերից կտրելու, ուսումնական գործընթացը խանգարելու, ԲՈՒՀ-ի աշխատակիցներին և ղեկավարությանը պիտակավորելու, մարդկանց իրար դեմ հանելու համար: Կարո՞ղ ես, օգնիր երկրի տնտեսությունը զարգացնելու, անձնական օրինակով, պահվածքով, գործելակերպով, հարցադրումներով և պահանջով առաջացած խնդիրները լուծելու համար: Անհանդուրժողականությունն ամենավտանգավոր երևույթն է մեր հասարակության և երկրի համար, ցանկացած առիթ օգտագործելու, մեկը մյուսին սևացնելու, մեկը մյուսի մեջ թշնամի տեսնելու, երկիրը վատաբանելու սկզբունքներն անընդունելի են ինձ համար և դատապարտելի»,- շեշտեց Մարատ Գրիգորյանը:
Լիլիթ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ